Haziran Şiiri - Meryem Şahin

Sıcak bir haziran sabahı
Sararmış başaklar deniz
Dalgaları kıyıya vurdu
Sancılar düştü böğrüne
Toprak ana oldu
Tepeli kuşlar taneleri gagaladı

Sıcak bir haziran öğle ortası
Ana toprak çatladı
Nasırlı eller gözyaşlarını topladı
Bozkırın göbeğinden
Bereket kaynadı
Günaşıklar döndü günden yana
Arılar hep birden vızıldadı

Sıcak bir haziran ikindi vakti
Tarlalardan döndü erler
Ocakta tencereler kaynadı
Kuyu başında köylü gençler
Boğalar böğürdü, koyunlar meleşti
Sancılar sancıları kovaladı

Sıcak bir haziran akşamı
Gün dinlenmeye durdu
Gözlerden yaşlar boşandı, ümitler tükenirken
Çaresizlik kasıp kavururken ebeyi
Bir kadın ana oldu
Tıpkı toprak ana gibi
Nurtopu yavrusunu aldı kucağına
Sıcak haziran akşamında

Buğday başakları bir daha dalgalandı
Meryem bebek ağladı
Müjdeye koştu erkeklere kadınlar
Analar ağlar, bebekler doğar
Her sabahta, her gecede
Kimbilir daha nice haziranlar.