Olduk olduğumuz kadar,
Haziran ortasında ki bir ağaçta herhangi bir yemiş kadar olduk,
Dalımızdan düştük belki,
Kimse bilmeden.
Umutlarımız
Yeniden tohuma kesilmek için düşer toprağa.
Sevdaya yüzbin kere tövbe edip
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta