Zamansız ölümleri giyinir Eylül
Saat on ikiyi vurduğunda yürek durur
Gövdemin üstüne bir idam sehpası kurulur
Can çekişir kanadı kırık kuşlar
Ölü toprağı gibi kokuyor buralar
Çayır çayır tutuşur ormanlar
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



