Hazindak Yaylasından Bir Ceymakçurlu Geçti.

Hazindak tan geçerken,
İçtim akan puğardan;
Kimlerdi bilemedim
Laf attılar yukardan.

Su paralı deyipte,
Kahve ikram ettiler;
Güzel bir sohbet oldu,
Yola değer kattılar.

Önce sütü Nescafe,
Ardından Türk Kahvesi;
Tatlı olarak sohbet,
Sosu da kahkahası.

Akıl başta değil di,
Ne ben sordum ne onlar;
Selam olsun hepsine,
Belki beni bulurlar.

Hazindak güzel miydi,
Göremedim dumandan;
Ben de geçmek istedim,
Ataların yolundan.

Önce girdim ormana,
O Amlakit yoluymuş;
Çıktım gerisin geri,
Dumandan yol kaybolmuş.

Ben arayıp sorarken,
Yukarıdan ses geldi;
Tanımadım ablayı,
Doğru yolu gösterdi.

Selam olsun dağlara,
İnce uzun yollara;
İzmir den selam olsun,
Yaylalara dostlara.

Nasip olur mu bilmem,
Bir daha geçsem ordan;
Bir Ceymakçurlu geçti,
Hazindak yaylasından.

İdris Özgen diyor ki,
Güzel bir maceraydı;
İçtiğim soğuk suyun,
Tadı aklımda kaldı.

04. 09. 25