Sararacak şimdi herşey
Seninle birlikte.
Biz buna Eylül diyoruz gülüm.
Yaprakla ağacın birbirinden usanması.
Bir yorgunluğun
Verip sırtını toprağa,
Gözlerini mavi gökyüzüne dikip,
Yüreğinde ki yangını
Hazan yağmurlarının altına serme vakti.
Şimdi dinlenme,
Soluk alma vakti.
Serdengeçti dediğimiz şeyleri toparlarım
Belki şimdi.
Hele bir sıcak çay
Aldım mı elime?
Sararan yapraklar arasında
Bir bankta,
Akan bir nehire karşı,
Varsın geçen ömürden olsun.
Gönülden geçmesinde
Bin şükür gelenime.
Sen bir yaprak dökümüysen eğer,
Ben düştüğün toprağım
Bu mevsim
İşte anla.
Mine Yılmaz Sevinç
01.Eylül.2022
10:40
Kayıt Tarihi : 30.5.2025 00:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!