Hazan Mevsimi Şiirleri - Şair Hazan Mevsimi

Biz ne zaman vurulduk biliyor musun annem?

Hayalle, gerçeğin arasındaki uçurumu fark edince annem!

Ve o gün haddim olmadan sana bağırıp, çağırdım annem!

Anne misiniz?
Cenneti de, Cehennemi de,
Bu Dünyada sırtlanmışsınız!
Öteki Dünyaya gerek yok...

Bir günlücükleri Cennet,

Ben anneyim;

Ben KADINIM,

Ben Sevgiliyim, Eş'im, Ana'yım.

Aradım doğada;
Gökkuşağının yedi renginde.

Mavinin derinliklerinden,
Yeşilin tüm tonlarında...

Arkanana bakmadan,
Sessiz sedasız çekip gittin!

Bilmez miydin,
Sensiz nefes almanın,
imkânsızlığını?

Arkanana bakmadan,
Sessiz sedasız çekip gittin!

Bilmez miydin,
Sensiz nefes almanın,
imkânsızlığını?

Aşk olsun çocuk aşk olsun,
Sular seller gibi çağla gel de adı,
Devrim olsun...

Karanlık gecede, karanlık ruhların kirli elleri,
Uzandı kopardı, üç Goncayı dalından...

←

Asla bazı kışların, baharı,
Bazı gecelerin sabahı,
Bazı inişlerin çıkışı,
Bazı acıların da,

GÜNÜN KUTLU,
MEKÂNIN CENNET OLSUN...

Sen gençtin, ben çocuk,
Ne ben Senin yaşlandığını gördüm,
Ne de Sen benim büyüdüğümü!

Bana biçilen roller, sırtımdaki ağır yükler senin yokluğundan!

Hiçbir zaman boynuna sarılıp,
Günün kutlayamadığım,
Gücünü arkamda,
Gölgesini üstümde hissedemediğim!