Gül solgun,bülbül suskun,bahçe,matem içinde;
Yas tutmakta kainat,sanki bu dem içinde.
Kalbim hüzünle dolu,gönlüm elem içinde,
Ağaçların suları,gün be gün çekilmede;
Hazan mevsimi şimdi,yapraklar dökülmede...
Güneş ufkun sonunda,melale dönüşüyor;
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



