Şehirler, asfalt kokan caddeler,
Lambalar, gözümüze inen bin perde,
Gittikçe arsızlaşan bir merhametsizlik çöküyordu içimize,
Hayvanlardan daha vahşi,
Daha saldırgan oluyorduk hepimiz de.
Ve ormanlar içine çekiyordu insanlığı,
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta