İnsan denilen varlık eti, sütü, yünü der,
Rab’bine şükür etmez iş gücünü de bekler…
Dinmez bir sömürü var tabiat varlıklarına,
Rab’bimin kullarına can taşıyanlarına…
Oysa hakkımız yoktur onları kullanmaya,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,