Bir sıcacık ekmek yada gevrek fırınının, esnafın, dükkanın önü.
Hava mor sıcak!
Sokak yeni uyanıyor gerinerek, esnaf vitrin düzeltiyor.
Orada yorgun motosikletin arkasında; tüyleri dökülmüş, zayıf, cılız horultularla uyuyor köpek..!
Nedendir bilinmez elindeki paspas sopası ile köpeğe vurmaya başlıyor oradan geçen bir hayvan!
Can acısı ile havlıyor, adeta inliyor köpek, üst üste darbeler dur durak bilmez..!
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
İnsan suretinde hayvan diyeceğim ama hayvanlara haksızlık olur.
Kin nefret kişilik bozukluğu sevgisizlik. Ne çok utanır olduk böyle canavar ruhlu insanların yaptıklarından.
Kaleminize sağlık.
Karıştı artık...
Kim insan kim değil...
İç içe geçti her şey... Sevgiyle nefret kol kola geziyor!
Şiddetle merhamet birbirine dönüşüyor...
Öfkenin sebebi de öyle...
Sevincin hemen arkasında gizli sanki!
Anlayacağınız Ahmet Bey...
"Ruhumuz hasta" bizim! Farkında değiliz...
Siz de iyi teşhis etmişsiniz...
Tebrikler...
Hayvanlara hakaret olur böylelerine hayvan demek.
Anadoluda bir sözvar Eşege gücü yetmeyen semeri döver derler.
Kendisini bu hale getiren işsiz, yoksul bırakan düzeni görmüyor hayvanları kadını çocuğu dövüyorlar.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta