Bir zamanlar tetis
deniziydi
Dibinde tek hücreli
Duygusal hayvanların
yaşadığı
Şimdi bir çöl yalın ayak
Yalnızlığın hüzünle
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta