Hayrettin Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Ne kötü şey şu terkedilmek
En sevdiklerin tarafından
Gittin ya sen
Hiç Hayr/etmedin biliyorsun değil mi
Bayram bayram
Fotoğrafını görmek nasıl
Kötü oldu bir bilsen
Hani bir ay misafir etmiştin beni
Gecenin bir saatine kadar
Sohbet ederdik seninle
Ve daha öncesinde
Pek de birbirimizi yeterince
Tanımamanın hüznüyle
Paylaşırdık yaşadıklarımızı
Senin gazetelerde boy boy
Çıkan kabadayılık günlerinin
Hatıraları
Benim fikirler bitmiyordu
Sana kız istiyorduk
Onunla ilgili şakalar kesilmiyordu
Tan yeri ağarırken
İsteyecektik kızı
Hani gelip kurtaracak
Annemin yemeklerinden beni derdin
Kahkahayı basardık
Hani beni çok severdin ya
Sen bambaşkasın derdin
Her yerde söylerdin
Bambaşkaydım evet
Abicim ne melek olabildim
Ne de insan
Aynı senin bıraktığın yerdeyim
Yengem dediki
Bizi bıraktığın günün önceki akşam
Sofrada adını sayıkladı
Babanı andı,seni andı
Göremiyordum seni
Ama varlığın yetiyordu ve
Hiç Hayr/etmedin
Bir yanım eksik kaldı kuzen
Yere göğe sığdıramazdın
Bütün yiyenlerim kuzenlerim bir yana
sen
Bir yanasın derdin
Neden ve neden
Anlamıyorum
Bu zamansız gidiş
Seni çok özledim
Hiç Hayr/etmedin bilesin.

Mine Yılmaz Sevinç