Hayrete Düştüm Şiiri - Rıfat Araz

Bir garip yolcuyum vuslât yolunda;
Dolaştım, gurbetten gurbete düştüm! ..
Gönül goncalandı bir gül dalında;
Açtıkça, hasretten hasrete düştüm! ..

Yoklukta, varlıkta buldum sırrını;
Sevgiyle erittim gönül kirini! ..
Bir helâl lokmaya, aklın terini;
Döktükçe, hikmetten hikmete düştüm! ..

Girdim bir gönüle, kul oldu adım;
Mâ’rifet bağında tutuştu odum! ..
Sınandı sevincim, gamım, feryâdım;
Döndüm vecd içinde halvete düştüm! ..

Bu ibret ufkunda inceldi sözüm;
Hakikat nûruna gark oldu özüm! ..
Ezelden, ebede çıkarken izim;
Fark ettim farkımı, hayrete düştüm! ..

Yâ Rab, var eden sen, var olan sensin! ..
Senden başka sen yok, bir olan sensin! ..
Her iki cihânda yâr olan sensin;
Ben nasıl ben dedim, gaflete düştüm? ! ..

Uzandım bir güle, gül olan canda;
Gönül gözlerime gülen zamanda! ..
Kul olup yandığım ulu mekânda;
Dost ile sohbetten sohbete düştüm!