Soğuk bir günün
Soğuk insanlarıyla aynı meskende
Yürüyorum kendi kendime
Yarım kayıp şekilde
Yalnızım kaldırımlarda
Her arkadaşını sever mi insan
Yoksa çıkar uğrunamı arkadaşlık
Sokakta kaybolmuş gençlik
Köşe başında bekler umutları
Makbul geçerdi az biraz sevgi
Son bir adım daha
Uçurumdan uzaklaşmak için
Tanrının kederiyle yüzleşmek için
Son bir adım daha
Karanlığın ihanetine baş kaldırmak için
Arayış vaktinde, kendimle kaybolmuşken
Vazgeçmek kolay mı sanarsın?
Perdeler savrulurken, rüzgârın mahrum edildiği evde
Sevmek nedir? Diye sorgulamaya başlarsın, sevilmeyi bilmeden
Nedir zor olan bilir misin? Başkalarında mutluluğu aramak, sırlara karışmış gibi
Bilmem bu gözler nereye bakar
Gözlerin içinde hep o sözler
Savrulur, içimde sana dair her şey
Kavrulur, kavgası bitmeyen savaş
İçimde avunur, toprağı nemli vatanın
Cesedi kirli ecnebilerle dolu
Bardak taşıyor,
Aklım boşalıyor,
Sen yoksun içim daralıyor.
Kendimden kaçınıyorum.
Taşan damlaları sayıyorum
Yeraltında yaşadığım şehirin
Tenha defterin, korkunç sayfalarında
Hayatımı sorguluyorum rutubetli
Odada
Kalkıp gidesim var yanına
Tutup çeken ne var bilmiyorum!
Uçurum hemen yanı başında
Uzaklarda arama ölümü
Kendini bekletme
Haliyle yaşamak için çaban yok
Yorgun argın yürüme sokaklar da
Uykusuz zamanların,
Uyumayan güvercinleri,
Yolunda olanıda alıp
Hiçliğe giderdi.
Ben yolumda yalnız başıma,
Uzaklar da bir yerler de
Sensizlikten uzak bir köy var.
Sadece duydum,
İnanmak istiyorum var olduğuna.
Sen beni anlayamazsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!