Oturdum öylece gece karanlığında,
Sessizliği dinliyorum kendi başıma,
Bir sarı sokak lambaları aydınlatıyor defterimin yüzünü,
Bir de yazarken içmeyi unuttuğum sigaramın külü.
Yüreğim, galip geliyor aklımdan,
Susturmuyor kalemimi,
Bir seni hissediyorum,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta