Hani hatırlar mısın bir zamanlar güneş ışıklarını kanatları altına alırken, gökyüzüne yayılan gecenin hüznü henüz kendini ortaya çıkarmamış, ve sen bir yalnızlığın masasında bir demin huzurunu yudumlarken…
Bilebilir miydim gözlerimin sessizliğinde bulabileceğim bir sabah seherin esintisinin işte budur diyebileceğimi
Bilemem gözlerimin alabileceği uzaklığın yahut ondan daha yakınında uçuşan gençliğimin hayallerini seyredeceğimi
Bazen kaldırmaktı ellerimin ulaşabileceği uzaklığa Ademin seslenişiyle duyurmaktı sessizliğimi bozan haykırışımın çığlıklarında
Ben bunu hep yaptım devam ede gelen bir dönüşün ardından hiç uslanmayacak ve arkama bile bakmaya cesaretim olmayacak kadar
Bazen olur ya dağlara doğru koşmak ve bağırmaktı sesimin götürebileceği uzaklığa kadar
Bir haykırıştı bir sitemdi yahut sesimi duy diyebilecek kadar cesaretimi yankılatmaktı dağlara
Belki götürmesini istediğim bir avuç sükunetti, kuşların cıvıltısından yahut rüzgarın esintisinden başka bir yolcuyu bağrında tutmayan dağlarıma
O benim dağlarımdı diyordum koşmak yakalamaktı ve bir daha bırakmamaktı
Dokunmaktı yeşilliğin arkasındaki güzelliği paylaşmaktı sevdiklerimi beraberimde götürdüğüm şenliğime
Unuttuğum ve dönüşü olmayan bir ömrün baharının izlerini seyrettiğimde
....Bir şahidim vardı dağlarım birde gözlerimle inatlaşan durduramadığım yüreğimin sessiz haykırışı… (07.06.2004)
Kayıt Tarihi : 6.6.2008 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
…. Öyle ya Hz.Rasul bir zamanlar Cebel dağına bakarak işte “ CEBEL DAĞI BİZ ONU SEVERİZ, ODA BİZİ SEVER” Eğer yalın bir dağa duyulan bu sevgi ki, çölün yakıcı sıcağından başka üzerinde hiçbir gölgeyi barındırmayan dağa beslenen muhabbeti ve dağın bir avuç mazlumu bağrında tutabilecek kadar yüreğinin genişliğine sahipliği…. Sizce aslonan eşyaya bakabilme kabiliyetini görebilmek mi? Ne dersiniz. Şair öyle der ya “Şiir şairin kalbiyle anlam kazanır” kast ve unsur açısından biz şairin kalbini açıp bakamayacağımıza göre diliyle şekillendirip kaleme aldığı sözü yaşamıyla beraber değerlendirmekten başka ne olabilir. Bu bir söz yahut metin olarak karşımıza çıkabilir. Önemli olan iki avuçlarımızla tutabildiğimiz mesajı parmaklarımız arasından süzülüp kaybolmadan olmak istediği yerde tutabilmektir. İşte sevgili dostlarım yazara yahut size ait bir metni veya şiiri kendi mihveri içinde vermek istediğiniz mesajlarla değerlendirmek lazım geldiği, yazarın hangi şart ve imkanlarla kime ve neden, nerede ve niçin gibi soruları kendimize sormayı unutulmamalıyız ki söz ve şiir kendini bizlere açabilsin. Sizlerle paylaşmak istediğim Gerede’de bulunduğum yıllar içerisinde kaleme alınan ve içinde dostlarımın hüzün ve beklentilerinin de ifade edildiği cümleleri paylaşmak istedim. Malum şiirlerde alışılagelmiş kafiye yapısı yanında serbest diye nitelendiren bir yapı içerisinde kaleme alındığı bir vakadır. ve bu tarz çalışmaların şiiri yahut metni şiirimsi bir tarzla kaleme almanın okuyucu tarafından dikkate alınması yönünden de etkili olduğunu belirtmek isterim….. İşin doğrusu nedir biliyor musunuz bu şiir işi gönül işi onda kendinde bir haz bulamayan çabuk sıkılır öyledir de zaten isterim ki şiire edebiyata gönül vermişlerin oluşturduğu bir yapının çatısı altında buluşması ümidiyle….
TÜM YORUMLAR (1)