Haykırış Şiiri - Neslihan Ayakta

Özlem nedir ki?
Bana soruyorlar dünyanın derdini.
Banane milletin derdinden,
Herkes kendi yarasının acısını bilir.
Yaşamak güzeldir, inanınki öyledir.
Ama insanlar bu stresi yaratan.
Soru işaretini ben mi buldum ki,
Cevapları ben üreteyim.
Gidin derdinizi matematikçilere anlatın.
Ne bileyim, onlar bir denklem kurup çözerler belki? ! ...
Milletin derdi, elalemi gerdi.
Alnımın derisi çatladı anlatırken,
Dilimde tüy bitti adeta.
Yok yok NESLİHAN dert anasıdır bilir, sanki!
Kadere bakın yahu;
Karşıma geçmiş ağzı kulaklarında.
O gülsün, ben ağlayayım
O gülsün, ben çıldırayım.
Olacak işmi bu şimdi!
Kız Nesli yazmak senin neyine,
Kimse seni anlamıyorki...
Umursama kimseyi artık.
Yaşa, gör, öğren ama sırf kendine!
Yaşamak mı, yaşa.
Bunalım mı, gir, git gidebildiğin kadar.
Çıkş yolu bulursun elbet bir gün.
Unutma herkes kendi için var.
Herkes yalnız doğar ve yalnız ölür.
Kendi kurallarını koy ve kendi hayatını yaşa!
(04.11.98)