Haykırış Şiiri - Özlem Şahin

Dışarıda akrep gibi insanlar
Zehirlerini boşaltmak için pusudalar.
Çırpınıyorum bulaşmamak için,
Çırpınıyorum
insan gibi insanları
bulmak için şu acımasız dünyada.
Haykırıyorum, ‘hiç dürüst insan kalmadı mı? ’
Dağlarda yankı buluyor haykırışım.
Dağlar anne, dağlar.
Dağlar sesime ses veriyor da,
Bu insanlar duymuyor beni,
Sesime ses vermiyorlar.
Çıldırıyorum anne,
Bunca insan topluluğundan beni anlayan
Feryatlarımı duyan yok.
İnsanlar susturulmuş anam.
Sindirilmiş.
Onun için vurdumduymaz yaşıyorlar.
İnsanlık bitiyor anam.