Hayına Düştü Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

Yaratan emrine verdi mühürü,
İtaat eyledi, kölesi hürü,
Mevlânın izniyle dürünce yeri,
Belkıs Süleyman'ın hayına düştü.

Kardeşi kuyuya atınca yerde,
Yakubun gözünü kapladı perde,
Sultan olmak varmış idi kaderde,
Mısırsa Yusufun payına düştü.

Baktı hamd ediyor kulu rüküda,
Merhamet eyledi hazreti hüda,
Hamd eden kulunu etmedi cüda,
Kurban ibrahimin soyuna düştü.

Mevlâ kızdı inkar eden güruha,
Azap etmek için günahkar ruha,
Gemi yap buyurdu hazreti Nuh'a,
Kurtuluş cudinin boyuna düştü.

Şeytan kısmak isteyince sesini,
Burnuna üfledi bet nefesini,
Kurtlar kemirince can kafesini,
Şifası Eyyubun huyuna düştü.

Buyurum diyerek iman ihlâsa,
Nasihat eylerken havari nasa,
Tevekkül eyleyip hazreti İsa,
Cennette kevserin suyuna düştü.

Müçtehit'im
Gemide kurdular sinsice pusu,
Denize attılar veli Yunus' uod,
Rehası balığın reyine düştü.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi