Ruhun yalnızlığında rüzgâra benzer hayat,
Esip geçer, insanda türlü izler bırakır.
Bir boyun eğiş önce, imânlı bir kanaat,
Sonra, hafızamıza türlü yüzler bırakır.
Can, bir sır aynasında sonsuza akan nesne,
İnsan bu sonsuz sırrın, bilinmez, neresinde?
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta