Hayatın Dinletisi Şiiri - Ragıp Özsinan

Önce kader sükut dedi;
Dinlenmelisin, yorma kalbini,
Huzurdur yalnızlığın temeli,
Sustukça temizlersin zihnini...

Sonra kader yenilen dedi;
Kozalağında demlenen tırtıl gibi,
İki günü bir olmayan insan gibi,
Desteklemelisin ruhundaki devrimi...

Sonra kader unut dedi;
Unutmazsan gelmez yenisi,
Biten günlerin yoktur telafisi,
Köreltip bitirme gençliğini...

Sonra kader sabret dedi;
Sabırdır yaşamın kendisi,
Törpülemek istersen nefsini,
Yahut bulmak için gerçeği...

Sonra kader yürü dedi;
Zulmedip bırakmadık biz kimseyi,
İnsan her daim bizi dinlemeli,
Yoksa zulmeden ta kendisi…