Kimi zaman yürürsün, yol biter aniden,
Hedefin uzakta, umutlar eksilir birden.
Gözlerin arar o kayıp ışığı,
Ama karanlık çöker, engeller kurulur önüme.
Düşersin yere, kimse tutmaz elini,
Yalnızlık sarar, hissedersin derini.
Hayat, dost değil, bazen acımasız,
Günler geçer, yürek ağır, zaman ıssız.
Fırtınalar diner mi, bilmiyorsun,
Yine de devam edersin, çünkü vazgeçmiyorsun.
Her darbede biraz daha güçlenirsin
Bu yolculukta kendi yolunu çizersin.
Her düşüşte bir ders saklıdır,
Hayat zor olsa da, sonu aydınlıktır.
Yılmadan yürü, çamurda da olsa ayakların,
Çünkü her kışın ardından, baharlar doğar yarın.
Kayıt Tarihi : 20.8.2024 08:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!