Hayatımın Kırık Penceresi

Budak budak yeşeriyor tüm azgın duygular.
Kim engellemeye çalışırsa,
Çıkıyor içimden mızraklar...

“Neden” diyerek başlayan soruları,
bir türlü sevemedim,

Kendimle inatlaşıyorum...

Yapma birader!
Sen de sorma, çünkü en çok ben kendime soruyorum .

Neden diye sormaktan artık,
Cevapları düşünemiyorum.

Kızgınlığım sana olmasa da,
Benim de bir soru sormama izin ver...

Bu kalabalık hayatında,
neden bu kadar yalnızsın?

Cevabı bulduğunda, bana da haber ver...

Belki o zaman özgürleşiriz ikimizde,
Belki de kalabalıklaşırız hep birlikte...