En kuytu yerlere girip, ağlamak istiyorum,
Bu göz yaşları benim, diyene kadar,
Öyle bunalmışım ki, bende bilmiyorum,
Her yeni gün başıma, manasız dert açar..!
Hayallerim kalmadı, düşledikçe eskidi,
Gözlerimden akıp, gidişlerini izledim,
Zaman an, anın en acımasız tehdidi,
Onu da son, en son, kahkahama gizledim..!
Nereye baksam, aynı sessizlik, o boşluk,
Kaybolmuşum; ne sağ var ne de sol,
Kendi sesimin yankısı, ruhumda korkuluk,
Kısır döngü hep, o saçma çıkmaz yol..!
Ruhum kafeste hapis, umutlarım zincirli,
Sabır mı biten, tahammül mü eridi,
Zaman agresif, suretler hacimsiz sinirli,
Aklım mı gitti benim, yoksa hayat mı delirdi?
Tekin Bekar
Kayıt Tarihi : 8.7.2025 02:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!