Hayatım Şiiri - Muammer Yavuz

Küçüktüm merak ettim gördüğüm oyuncağa
Ara sıra binerdim evdeki salıncağa
Yaramazlık, hiç durmaz karanlık basıncaya
İşte benim bu hayatın içinden

Çalışmak isterdim gücüm yetmezdi
Verilen para da ifla etmezdi
Günlerim neşeli, neşeli geçmezdi
İşte benim bu hayatın içinden

Okulda okudum kısmen başardım
Ara sıra da olsa bazı günler kaçardım
Tahsilli insanlara gıpta ile bakardım
İşte benim bu hayatın içinden

Yaşım yirmi oldu askere aldılar
Yatmaya yatak yok kışlaya saldılar
Sevenlerim benden ayrı kaldılar
İşte benim bu hayatın içinden

Askerden dönünce işe koyuldum
Evlenmek gerekli bu işe soyundum
Neyse ki sonunda el kızı da buldum
İşte benim bu hayatın içinden

Zaman hemen geçti yaşım kırk oldu
Bir iki üç derken çocuklar oldu
Ömrüm böylece anıyla doldu
İşte benim bu hayatın içinden