Hayat anlamsızlıklarla doludur,
Ne etsen tat vermez, hiçbir ahengi yoktur.
Ama her şeye rağmen yaşamaya çalışırsın, Bazen güler belki çoğu zaman ağlarsın.
Her ne olursa olsun, veren Allah’tır gamı, Bilirsin ve şükrünle yaşatırsın tende ki canı…
Yılar geçer bir iki üç…
Bir bakmışsın yaş olmuş kırk, İçindeki aynalar hala kırık..
Sebep beklersin, Mutluluk istersin, Yaş gelmiş kemale ermiş dersin.
Geri ye taa uzaklara bakarsın, Yaşamından lezzet alamazsın, Nerde hata yaptığını ararsın…
Bulamazsın belki de hiçbir sebep..
Bakarken maziye çocukluğun gelir, hafif tebessüm edersin. Küçükte olsa mutlu olursun ve tüm yaşamını o küçücük sebebe bağlar ve ahenklendirirsin.
Yıllar geçmiştir aslında..
Ya yıllar seni kovalamıştır, ya da sen yılları..
Hatırlarsın geçen yılın ardından, arkada bıraktığın onca dostları..
Kimileri gerçektir kimileri hayal..
Kimileri paylaşmıştır acıları.. Kimileri olmuştur dert ve keder..
Olsun be yine de hayat yaşamaya değer…
Evet kırklardasın şimdi…
Ya küçücük umutlardan mutlu olacaksın, ya da adın bile anılmadan yok olacaksın..
Ya hayata ayak uyduracaksın, ya da uydurduğun hayatı pisliklerden arındırıp, tertemiz yüreğinle umutlara koşacaksın..
Kayıt Tarihi : 3.8.2023 06:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!