Gözlerini bağladım, siyah ipek bir kuşakla
Sana bir sürpriz hazırladığımı söyleyerek.
Kimseciklerin olmadığını binbir zorlukla anlatarak etrafta,
Ellerinden tuttum yürümene yardımcı olmayı isteyerek.
Büyük bir pencerenin yanınageldiğimizde durduk;
Sen, 'Artık açabilir miyim gözlerimi? ' diyorsun,
Bense 'Lütfen, biraz daha sabret! '..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta