HAYAT ŞİİRLERİ

Ekemeğine zehir katılmış
yarım tas suyuna dahi ortak olunmuş
Artanınada haram zehri katılmış
Susuz ekmeksiz bırakılmış
Çorak toprakların ortasında
derin ve susuz kuyuların başında.
Söğütten bir çatala asılıdır hayat
..

Heyecan oldu gönlüme hayat
Yıkıldı ümitlerim bu berbat
Eğretiymiş vuslatın heyhat
Bırakıp gideceğiz işte bu hayat
..

Asma suratını be hayat
Susmak neye yarar sevgiye inat
İncin semde savaşırım yenden hayat

(12.08.08,15.00)
..

kimileri için hayat
trabzon spor
rakı ve kadındır
kimileri içinse hayat
umursamaktır
direnmektir
uğrunda ölmektir
..

Hayat hem güzeldir hem acı
Bazen güldürür mutluluktan
Çoğunlukla ağlatır acıdan
Hayat yinede güzeldir

Hayat güzeldir Sevmesini bilirsen
Güzeldir acıyı olgunluğa çevirirsen
..

İnsan...Yüce varlık
İnsan...Bir parça et,üç-beş damla kan
İnsan...Çözülemeyen bilmece
İnsan...Davetsiz misafir
İnsan...Tamlayan

Geceler...Hüzün çiçeği
..

HAYAT

Bence tarifim sana,
Aslında sevgi hayat.
Değer bahşeder cana,
Aslında sevgi hayat.
* * *
..

Dinlendi hayat…

Kızgın kuma bastım, yandı içim,
Ruhuma bir ses geldi, dinledi,
Duygularım iç çekti, kabardı,
Bir uzak bedende, kayboldu hayat…

..

Hayat bir daha hayat bulur tenimde…

İçimde kalan son sevgim sin
Dinmeyen ateşlerin yangının dayım
Kor olur dünyam tutuşur canım
Bir duman sarar her yanı ansızın…

..

Önceleri bilmezdik,
Nerden çıktı bu hayat?
Ağlamazdık,gülmezdik,
Nerden çıktı bu hayat?


Gözyaşı ile gülüş,
..

Ölümün varisi ey hayat
Zamana mahkûm dizeler
Erimeye mahkûm karlar
Doğmaya mecbur güneş gibi

Ölümün varisi ey hayat
Tadına doyum olmayan kavalın ezgisi
..

Hayat bu ne bileyim işte
Gözümde onca seneler ama
Bak bitti bir anda işte
Gel de sen geçmişe yanma

Hayat bu, kimi hediye edilen bir çiçeğe
Kimi bir günlükte olsa bulduğu ekmeğe sevinir
..

Bir tek sigara gibiyim,
Yanıp kül olmuş tenim,
Şansım gülmez niye benim,
Söndürdün beni HAYAT.

Bilemedim sevmeyi,
Sevenim hiç olmadı,
..

Hayat bir şiirdir
Bazen kafiyeli
Bazen veremediğin anlamların içerisinde boğulduğun

Hayat bir şiirdir
İlk mısralarında doğarsın
İlk dörtlüğün son mısrasıdır yaşamla dalaştığın vakit
..

Seni sevdiğime inanmamıştın,
Bak ben ne hallere düştüm senin aşkından,
Seni çok seviyorum inan bana sevdiğim,
Sensiz hayat ölüm bana Kezban’ım.

Sana taptım sana yaşıyorum,
Sensiz hayat bir türlü düşünemiyorum,
..

Hayat, dolu bir su bardagına benzer
Acele içersen,
Bardagı tekrar doldurma şansı olmaz

Hayat, bir sevgiye benzer
Eger gerçekten sevmeyi biliyorsan
Elbet gelir sana bir yar
..

Hayat
İnsan ve yaşam tacirlerinin eline kafeslenmiş bir kere
Sermayesi herzaman
Aç ve yoksul bırakılanların özlemlerini
Yazılı bir tanrı buyruğu gibi düşte hayalde sallayarak
Gelir gider hesabı daima hani
Ucuz avladıklarının can verişli vadelerine
..

Öpülerek alınıp başa baştacı edilmiş ömre değer
Memnuniyetle gözaçılmış bir dünya güzelliğidir şu hayat
Öpülüp sevilerek tomurcukların balası
....ve koklanmadık çiçeklerin yavru kuzusu babıyla özlüce bir fasıl
Herşeyden evvel günaydın olmuş ışıklı bir müjdedir hayat
Zor ve karanlıklı bir yolculuğun kendine doğuşuyla herşeyden evvel insansı
Ağıtlar arasında kendini duyuran bir çığlıktır insanıyla buluşan buluşana
..

Bit dediğin yerde bit hayat
Hoyrat geçmişin ardından
Bu düzen nasılsa bayat
Zıpkın gibi saplanan can kırıklıkları
Ömrümün failidir

Küf tutmuş kelimelerin arasına sıkışmış
..

Sen beni gerçekten sevseydin eğer
bırakıp maşukun çekip gitmezdin
içimde yılların ezikliği var
bıktım artık deyip bana
deyip gitmezdin
neler çektim birbilsen
neler gördüm neler neler
..