Zaman tüm hızıyla başını almış giderken,
İnsan da aynı hızla, peşinden koşuyor.
Kendi kader çizgisinde düşe kalka yol alırken,
Ömür denen yol süresini doldurmaya çalışıyor.
Herkesin kendi yolu var, ne olduğunu bilmediği,
Anne, baba, kardeş beraber yol alıyor bir süre,
Sonra hayat mücadelesi ön plana çıkıyor,
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta