Canın çekti diyorsun,
bir kıvılcım düştü içinin çölüne
ateşse ateş...
yandınsa yandın.
Kime ne?
Dünya bir han,
herkes misafir,
sen de öyle.
Ama o sofraya neyle oturacağına
sen karar verirsin.
Gönlün isterse
geceyle konuşursun,
istersen bir yudum şarapla
aşkı anlarsın kendine.
Her yudumda
bir günah düşer
zamanın kırmızı defterine
olsun...
kime ne?
Niyet seninse,
yük seninse,
yol da senin…
Sorgulayan çok olur
ama yürüyen sensin.
Hayat senin değil mi?
Dikeniyse senin elini kanatır,
gülü de sen koklarsın.
Kim tutabilir seni
kendi göğünde savrulmaktan?
20.10.2020
Kayıt Tarihi : 20.10.2020 23:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her insan kendi hayatından sorumludur! Bu iyisi veya yanlışı ile birlikte! Okuyan herkes kendini sorgulasın!
Kimin neden içtiğini kimin neden ağladığını kimse kimsenin
Halinden anlamaz ve bilemez görünüşler insanı hep aldatır
Düşündürücü ve anlamlı şiirler tebrik ederim Gülay Hanım
SAYGILAR SUNARIM
Değerli yorumunuzla beni onure ettiniz efendim.
Bunun üzerine bir şey yazmaya gerek yok...
Beğeniye değer bulan yüreğiniz var olsun her daim..
Slm Saygılarımla Hocam...
TÜM YORUMLAR (1)