Hayat Şemi Şiirleri - Şair Hayat Şemi

Babam annemden önce
gelmiş dünyaya.
Annemden sonra evlendi…
Evvelle sonun arasındaki yaşam
sıktı onu.
Biraz yaşamdan gördüğü

Kirpiklerim tezgâh,
kara gecelerde rüya dokuyor
gözlerim için,
renkli renkli ilmeklerle,
yemyeşil bir bayram yeşilliği hazırlamışım,
kırmızı mı kırmızı bir iple,

Bir ömür çözülür de,
Bir yumak beni yığar,
Allah iş bölüştürüp,
Azrail canı yığar.

Söz tutup beni çeker,

Güvenmiyorum göçe,
Bir kervan umut geçe,
Öz içimdeki güce,
Dayanıyorum ben…

Çağla çeşme hiç durma, (Çağla çeşme sengime)

Mutluluğum vardı
bir pencere...
nefes aldığın
bir pencere aydınlığım..
'Aydınlık neyim oluyor benim? '
ikiz kardeşiymiş...

Geceyi bekliyorum...
Karanlığın içinde büyüsün göz bebeklerim.
Geceyi bekliyorum,
ışıklı düşlerimi kaybetmişim geceden.
hiçbir şey yapamıyorum,
büyümüş gözlerimin bazen uykusu gelir.

Dert çeker öz içinde,
Yarı dert, yarı adam.
Gözleri terazidir,
Kaşları gergin adam.

Yığmıştır gile gile*,

Toprağının altı üzerinden daha kıymetli
bu memleketin,
Şehit evlatlarıyla.

Yabancılar yerin altını da biliyorlar, üstünü de,
Ayağımız dokunamıyor Karabağa.

Yüreğin yandı mı, yandı mı için?
Ateşin yükseldi mi, çıktı mı ruhun?
Külün kaldı mı, kaldı mı aklında bir sual
“Niçin? ”
Şuşa’da vurulan helikopter!
“Çocuk”tum o zaman,

Saçıma örerim ayrılıkları,
Ayrılık rengini çizip gitmişsin.
Beyaz çiçekleri yeşertmek için,
Sen gözyaşlarını döküp gitmişsin.

Her an buğday gibi büyür ayrılık,