Kimsesiz zamanların böğründe büyüyüp durduk
Tek başına çalan çanlarda sessizliği bozan oyuncuyu oynar durduk
Tek başına kalbimizi titretip,
Tek kişilik filmin başrolündede oynayıp
Yola devam edip durduk.
Bizi ayakta tutan dış destekler değil
Bizi biz yapan benliğimiz ve dik duruşumuz oldu.
Dışa bağlı olmadık
Dış destekli gülümseyi de beceremedik
Hayat sahnesinde sınıfta kalıp durduk
Birine bakarak gülmeyi denemeye koyulduk
Gülmeyi öğrendik fakat duygularımızla gülmeyi beceremedik
Hep yalancı gülümsemelerle tebessüm eder olduk
Kahkahayı filmlerde izler olduk.
Hayat bende kahkaha atarak gülmeyi deneyeceğim
Lakin kuralları öğrendikten sonra
Hayat filmi bitmeden başrolda kahkahayı patlatan oyuncu olup filme yön vereceğim.
Bitmeyen filmlerde oyuncu
Atan kalplerde gül olmayı yeğlerim.
Gül bahçesinde karanfil
Yüreklerde sevgi çiceği olmayı isterim.
Atan yüreklerin solmaması ümidiyle.
Kayıt Tarihi : 30.11.2013 13:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!