İnsanız kopuyor her gün ömrümüzden,
Her gün ne yükler geçer aşınmış köprümüzden,
Şafağı söker yüreğimizde titrek aydınlığın,
Kıyameti kopar dünyamızda yalnızlığın...
Çekeriz diz boyu kederi bir dolu kafayla,
Ölmeyiz, kaybolmayız sanırız bu sefayla...
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta