Hayat Kitabından Şiiri - Mustafa Ayvalı

HAYAT KİTABINDAN

Vuslatın bütün mevcudiyetiyle
Huzura çıkan bir düş,
İnzivaya çekilen serabın ocağında
Sonsuza değin bitmeyecek meneviş.

Sen gönlüme doğmadan önce;
Kıramadım yalnızlığın hücresini
Sükûtun balyozuyla.
Gözlerin her damlasında demir alan gemiler
Kirpiklerde alabora.
Bütün nehirler kızıl.
Gökler karabulutlarla donanmış,
Kasvetliydi kuşlar.
Ve dağlar sisli
Ve dağlar engin.
Ne bitip tükenmez bir anmış.

Sen gönlüme doğmadan önce;
Dudaklarda buhar olup
Gözlerden yüreğe düşen
Yağmurken ruhum,
Kare kare resimlediğim saadetin
Hayalini kurmaktı cürmüm.
Göz bebeklerinde kayıp giden
Şehla zamanlarda
Heceler düşerdi dil ucundan,
Yerle yeksan cihanda.
Şiirler çatlardı kahrından.

Sen gönlüme doğmadan önce;
Kavgam vardı uçurumlarda
Başıma üşüşen şuursuz eylemlerle.
Nice yalanlarını yüreğime gömdüm
Gelgeç dünyanın.
Sarp kayalarda
İnfaz edilen kuşlar gördüm,
Ölüme talip yıldızlar.

Sen gönlüme doğdun ya;
Dönsün artık devran
Yana yakıla.
Dağları kar, dağları bulut
Tenin yüreğimi bürür.
Saçların ki ellerime yakılmış kına,
Gözlerin gecede
Geceler bende saklı.
Hangi düş ve hangi sevda
Sığar kına.

Hicranın bedelini ödemeyen hayatta
Şimdi bahtiyarlık sızıyor gözlerimden.
Zamanın aynası,
Kâinatım sen!
Ben sende tahakkûm
Ve ben müebbete mahkûm.

Mustafa AYVALI