Hayat Irmağı Şiiri - Müslüm Bayram

Genç bir bülbül idim güle dadandım
Kırıldı kanadım, hatam anladım
Uğraştım çok çalıştım yaram sardım
Güller sofrasıydı kuruldum artık

Hayat ırmağın da yıkandım battım
Arındı bedenim kirlerim attım
Kalemin ucundan mürekkep tattım
Doludur kalemim buruldum artık

Her şey insan için kendim inandım
Görüntüye kanıp çoktan aldandım
Zehrine yılanın ekmeğim bandım
İçtim de ölmedim vuruldum artık.

Bazen seller gibi coşup çağladım
Bazen kederlenip yalnız ağladım
Seven aşık oldum yürek dağladım
Bulanık su idim duruldum artık.