Hayat herşeye rağmen yaşamaya değer
Bir başlangıç düşlerken yarınlardan ansızın beynime kemiren sorularla karşılaştım.
Acaba düşlerimize kattıklarımız yarına kalan umutlar mı yoksa umutsuzluğa düştüğümüzde kendimizi kandıramadığımız yalanlar mı?
İşte bu başlangıçlar içinde sorgusuz yalanları benliğimize atıp hep var olan yalancı gerçeklerle yüzleşmedik mi?
Ne doğru ki yaptıklarımızdan?
Yarın yine güneş doğacak ve sabah olacak ama içimizde hapsettiğimiz gerçekler bir bir karşımıza öyle veya böyle çıkmayacak mı?
Peki o zaman söyler misiniz yarını niye bekleriz?
Beklemek güzel olduğu için mi yoksa yarından bir beklentimiz olmayıp bugünde yarında aynı mı deriz?
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta