Hayat Ağacımız Şiiri - Sercan Arslan

Yaslandikca azaliyoruz sanki
Sonbaharda düsen yaprak misali
Her rüzgarda bir yaprak kopuyor
Vedasiz ansiz kopuslar bitmeler
Ne biliyim sanki yaslandikca eksiliyoruz
Her yaprakla bir umut daha gidiyor
Geriye yapraksiz kuru yalniz dallar
Agac ve kökler kaliyor
Sanki ilk bahara inat öylece duruyor
Acmasi mümkün degil belki ama
Ayakta yikilmadan dimdik duruyor
Ve hayat agacimiz herseye meydan okuyor
Dökülen yapraklara ve sonbahara
Geride dallar ve agac kökleri kalsada
Yasama tutunuyor o kökler
Bir umut ariyor sanki o dallar
Ve herseye inat hayat agacimiz hep ayakta duruyor...! ! !

Yürek Sevdası