Dünya bir kömür madeni,
Bu şehirse elmas gibi içinde..
Mavisi daha bir başkadır denizin.
İşte biri de o denize dalmışken,
Kendini yüreğinin kuytularında buluyor.
Meğer ne kadar ümitsiz atıyormuş yüreği.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta