Hayat Şiiri - Mestan Atcalıoğlu

HAYAT

Hayat garip bir köprü,
Beklemez ki, üzerinden geçenleri,
Bekler taşlara çarpmalarını,
Ve ellerindeki gülü, düşürmelerini.
Bilemez ki nedir, insanın insanlığı.
İnadına avuçlayıp, incittirmeyeceğini.
Haykırırcasına, ağaran damarları,
Görünceye dek, geçit vermez.
Behe köstek diken;
Yırmak, parçalamak mı gerek,
Görmek, hissetmek için,
O parıldayan, ağlamayı.
Ya da inlemeli mi, taşların.
Çatlayana dek.
Bilmez misin ki;
Her yıpranan taşın,
Seninde eriyişin olacağını!

14.02.1997