Hayat bir ilizyondu
Kim inandı, kim aldandı
Vezirler, piyonlar sahte
Kim kaybetti, kim kazandı
Hayat bir geceyarısı
İç çekip ağlamaktı
Kim sakladı göz yaşını
Kimler boşluğa bıraktı
Bazen buldum dedim aşkı
Bir otobüs durağında
Hüzünlü bir tebessüm
Yolcuların dudağında
Siz buyurun hanfendi
Bana yine yer kalmadı
Beni bir tek Mecnun bilir
O da hep yanlış anladı
Dünya zaten dönüyor
Hep kendi rotasında
Ne sen varsın ne ben varım
Dairenin ortasında
Bu yolculuk gelir geçer
Zaten kendi rotasında
Ya ben inerim ya siz
Bir dinlenme molasında
Bir dinlenme molasında
Karanlığın ortasında
Bir gün kalırsın belki
Karanlığın ortasında
Hayat işte o an başlar
Ne dostlar ne arkadaşlar
Geri getirmez rüyayı
Çok sevmiş olsan da Leylayı
Çok sevmiş olsan da dünyayı
En büyük düşler hep
Gözlerimin içinde kalır
Nazar değmesin yalnızlığıma
En hisli aşıklar bile
Yalnızlığımı kıskanır
Dünya zaten dönüyor
Hep kendi rotasında
Ne sen varsın ne ben varım
Dairenin ortasında
Dünya zaten dönüyor
Olsan da olmasan da
Gerçek sevgiyi dostu
Bulsan da bulmasan da
Mevsimsiz çiçekler gibi
Solsan da solmasan da
Nihayet sen rüyada
Olsan da olmasan da
Nihayet sen dünyada
Kalsan da kalmasan da
Rotasında
Ortasında
Olsan da
Olmasan da
(Sevgiyi, dostluğu, aşkı)
Bulsan da
Bulmasan da
Kalsan da
Kalmasan da
Gülsen de
Gülmesen de
Hadi gül sen de….
Kayıt Tarihi : 4.5.2008 08:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!