Hayat Şiiri - Ahmet Canbaba

HAYAT

Her yükü kaldıramaz insan kemikten etten
Beden görürse azap yaşam cana tak eder
İnsan dürüst olursa korkar mı kıyametten
Kötü geçmişin seni böler un ufak eder

Doğrudan yana olsan kim gücenir kim küser
Hep kendine yontma sen sapı sendeyse keser
Halkı mutlu edecek bırakmışsan bir eser
Yerleşir gönüllere, o sevgiyi hak eder

Mevlana gibi sende desenki herkese gel
Çıkarcılara değil, topluma bağlasan bel
Olsan emekten yana düşküne uzatıp el
Yaptığın her iyilik seni nur u pak eder

Gerçek geriye kalan, yoksa dünya bir handır
Peşinde olur herkes bir gör ne üz ne kandır
Bir kez güvensin sana yaptığına inandır
Seveni, sevmeye gör gönlünde tutsak eder

Gönlü bahar olanın olmaz mevsimden güzü
Karanlığa inanan gece yapar gündüzü
Güler mutlu olanın aşktan sevgiden yüzü
Bilki kötü herkesin ardından nifak eder

CEYLAN DERİSİ KOLTUKLAR

Fırsat ele geçmişken söyleyemem yer, şeyde
Sorsan kim yedi başka, kem, küm eder der şeyde
Çılgınca ödenekler ayrılır teşrifata
Yetim hakkı yenilir, keyfe keder herşeyde