Hayat Şiiri - Gülhan Fistaçyo

Hayat denen şey o kadar karmaşık ki,
Çözmeye çalıştığın an içinde kayboluyorsun.
Bazen kelimeler yetmiyor içindekini anlatmaya
Bazen hareketlerin kifayetsiz kalıyor zor bir anında
Unutulmak en büyük korkundur ama
Hayat sana unutulmayı ceza kılıyorsa
İtiraz etmeden razı olmak zorundasın.
Hayat denen şey o kadar acımasız ki
En mutlu anım dediğin günü mumla arar;
Üzülmemek için elinden geleni yapar;
Acı çekmemek için hayatla mücadele edersin.
Ama nafile…
Hayat bir kere seni esir olarak almıştır içine
Bazı olaylar üzücü olsa bile gülüp geçersin.
Sanki o olaylar zevk verirmişçesine.
Durup düşünürsün,bu olanlar nedendir diye?
Cevap bulamadığında kopya çekmeye çalışırsın.
Hayat yakalayıverir seni.
Neye uğradığını şaşırırsın.
Ceza olarak umudunu alır elinden.
Seni ayakta tutan hayallerinden
Bambaşka bir dünyada bulursun kendini.
Konuşmaya çalışırsın seni kimse dinlemez
Anlatırsın,bu seferde kelimeler yetmez
Eğer içinde zerre kadar umut,hayal kalmışsa;
Mücadele edersin.
Bu hayat denen oyuna bir oyunda sen eklersin.
İşte oyunun kuralı:
Kazanan sen olursan mutlu bir hayat sürersin.
Kazanan hayat olursa,bil ki bu dünyadan göçüp gidersin.
Çünkü hayatla mücadele etmek;
Bir ömür sürebilir…