Hayat Şiiri - Yağız Efe Yıldırım

Babama bile güvenmemeyi öğretiyorsun hayat
Kardeşime hele küs konuşma dedin bile
Aldığım nefes bile bayat
Gözlerimin gördüğü herşey ise sahte

Bi kadın için ömrümü teslim edecek hale getirdin beni hayat
Neredeyse onun tuttuğu elimi yıkamak istemiyorum
Hem sen suçlusun hem ben tabi ama
Ne sen biliyorsun ne ben
Görmüyorsun ki sen bile benim ne yaşadığımı
O yüzden sürekli kaşıyorsun yaralarımı

Bu psikolojiyle çok yaşamam haberin olsun
Çünkü ben söylemezsem senin fark edeceğin yok
Ama ben zamanla dansa kalkacağım maalesef
O beni öldürürken bende onu öldüreceğim

Sadece içtiklerim bile konuşsa o masadan kalkamazsın hayat
Belkide masadan zaten kalkamaycağın için içmişimdir
Her neyse hayat ben artık sana da
Babama da, kardeşlerime de güvenmiyorum
Her şey için çok teşekkürler

Umarım güzel olabilmesi için verdiğim bu şans işine yarar

Neyse siktir et zaten yaramazsa da seni kendimden kendimiyse senden çıkarmanın birkaç yolunu biliyorum