Hayat Şiiri - İrem Aslan

Tüm beyazlar siyaha döndü Sanki,
Kırlangıçlar yanında götürdü renkleri
Bulamadım
Mavi gökyüzümü,
Toz pembeyi..

Arada nefes alırdım
Sepetim ,içinde malzemelerim vardı,
Üstünde kareli örtü klasikleri,
Kayıp..
Heybemde olmazsa olmazım
Kuşandım hep mutsuzlukları..

Ne fayda
Üzülüyoruz doğru
Yeşilliğe koşuyoruz
Nefes alalım diye çarşı boğdu
Ne görelim ?

Atatürk Köşkü'nde yıllanmış ağaçlar
Onları da kesmişler
Sincaplar taşınmak zorunda
Rüzgar esmiyor artık buralara
Ne oldun , huzur veren Trabzon'um

Güneş zaten yoktu..
Hiç olmadı..
Benim önce renklerimi aldılar
Sonra umutlarımı
Ne kazandılar bilmedim
Ben kaybettim hayatımı..