Hayat işte bakıp geçiyor insan,
Bir resim gibi,
Kulağımda dalların sesiyle gülüşen
bir rüzgar..
Bir dağın yamacına düşen gölge sanki
Konaklıyor gün akşama kadar..
Her doğan günde kararıyor umutlarım
Gündüzünde zindan saklı,
Mevsiminde hazan.
Hayat işte gülüm,
yapamadık,
kırmadan, kırılmadan
Sen gelmeden, ben gülmeden
Tükeniyor birbirimize sarılmadan..
Yokluğun sesinde, hayallerin süsünde geçip gidiyor..
Uçup gidiyor gülüm,
Kuşları duymadan,
Gülleri koklayıp, baharına doymadan..
Yokluğun aynasında, bu kör betonların dünyasında akıp gidiyor.. hayat geçip gidiyor gülüm.. göçüp gidiyor.
Halil İbrahim Kocaman.
Halil İbrahim Kocaman
Kayıt Tarihi : 23.5.2020 17:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!