Belirsizlik içinde bir gün müydü bugün? Yoksa, aslında her noktasına, her anına, her saniyesine kadar önceden bilinen, reenkarnasyon içeren bir gün müydü?
Tarih sanki tekerrürden ibaret gibi... Bir Nisan akşamında daha, hüzünlüyüm... Odamdayım, oturmuşum tek başıma... Radyoda Volkan Konak, "kendim ettim, kendim buldum"... Ben aslında pek de bir şey yapmamıştım, evet, yapmamıştım... Mesela, yalana başvurmamıştım... Sevgi sözcükleri söyleyip kandırmamıştım... Olduğum gibi davranmış, olduğum gibi yaşamıştım hayatı... Hayat!
Hayat! Sen ne dersen de, ben dolu dolu yaşıyorum Seni... Yaşayacağım ömrüm yettiğince de...
Ne doğru bildiğim yoldan şaşacağım... Ne de yalanlar diyarında boğulacağım...
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm