Hayat Şiiri - İsmail Armağan

Hayat, bazen uzun ve bazen kısa,
Mutluysa kısa, değilse uzun tasa,
Gönlünde Hak'kı bir bulamadıysa,
Hele o geceler, adamı boğar yasa.

Hayat kaynağı onu veren Hay'dan,
Hay yokluğa atar mı bizi dünyadan,
Dünya bir misafirhane bil Kitap'tan,
Oku O'nu, haber al taa uzaklardan.

Hayat bir macera başlar rahimden
Tabii öncesi de var O alemlerden
Bebeklik, çocukluk ve gençlikten...
İhtiyar, gençliğini ister Rabb'inden

Her faninin arzusudur, ebedi olmak,
Ebediyyen cennette koşup oynamak,
Vermek istemeseydi, Cenab-ı Hak,
Hiç verir miydi bizlere, arzulamak.

Hayatı veren O' dur ölümü veren de
Ölüm sadece öteyi örten ince perde
Açılınca o, yelken açarsın ötelerde
Bilinmeyenler ayan olur her yerde

Ey fani bağlanma buranın bağına,
Bostanına aldanma, dağına-taşına,
Hele güzel yüzüne, o kalem kaşına
Esas hayat orada, al aklını başına.