şu gökyüzü şu ay
şu yıldızlar ve güneş
şu evren Ben’im…
Evren’im…
ve de içinde
bir varmış bir yokmuş
masalı gibi bu
içinde hayaller içinde yaşamak
şaka gibi her şey
belki de yaşadığını sanmak
san ar iken oynamak
kendimize öğrettiğimiz yalanlar
çeşit çeşit maskeler
kılık kılık giysilerle
aramak eksik yanlarımızı
kopuk parçalarımızı
zaman adını taktığımız oyuncağın İçinde
sevgiden hatırladıklarımızla
keşfetmek bize ait sırları
duygu denilen komiklikleri öğütüp
bilişe açılan bitimsiz yolculukta
roller üstlenmek
HAYAT deniyor buna…
14 Şubat 2011 / Evren
Tayfun ÖzdüzencilerKayıt Tarihi : 14.2.2011 01:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
14 Şubat sevgililer günü anısına biraz hüzünlenerek bugün yazdığım bir şiir bu…
SEVGİ GÜNÜ
Sevgiler yıllandıkça artar mı değerleri?
Yoksa öğütür mü ki zamanın değirmeni?
Düşüp parçalanınca takıları, ekleri
“Lim” i “ li” si kaybolur öksüz kalırmış “sevgi”?
Ölümsüz sevgilere hala inanan var mı?
Ya tarih oldu onlar, ya masallarda kaldı
Sildim takvimlerimden Sevgililer Gününü
Adanmış bir ömürün arta kalan dününü
Sadece yılda bir gün çözer mi bu düğümü?
Değiştirdim adını, olmalı SEVGİ GÜNÜ…
Sevgidir işin özü ne armağan ne de gül
Gerçek aşktır kişiye verilen büyük ödül
Naime ÖZEREN
Gerçek aşklara...Selam ve sevgiyle...
sevgi bir güne sığmasa da...
TÜM YORUMLAR (9)