Hayat Şiiri - Tuğba Bostancı

Yürüyorum kapkaranlık ormanda; görülmeyen yeşilliklerde
Yağmur yağıyor bulutları göremiyorum
Tutunuyorum birşeylere ağaç sanıp
Uyuyorum yılana sarılıp.

Kurtulamıyorum bu ormandan
Bedenim parçalanıyor kim olduğunu bilmiyorum
Yüzüme dokunuyorum büyük bir şişlik
Ne olduğunu bile anlayamıyorum

Yürüyorum elimde sopa gözlerim a ma
Sopa elimden düşüyor, ben düşüyorum.
Bir köpek havlıyor nerede göremiyorum
Sopa tekrardan elimde geziniyorum

Devam ediyorum yoluma
Bir kedii sırnaşıyor bacaklarıma, hissediyorum
Onu sevmek için eğiliyorum, yüzüme birşeyler değiyor
Çok canım yanıyor, sanırım bu bir kirpi!

Kanrevan içinde yoluma devam ediyorum
Bir ses geliyor ''kimsin? '' diye soruyorum
''Seni göremiyorum '' diyor.
Bende aynı yanıtı verince; birbirimize tutunarak yürüyoruz, biz gidiyoruz.