Hayat, bana karanlıklarda yakamadığım lambanın ışığını ver.
Ben sana içimdeki güneşten bir şafak vakti vereceğim.
Bana manasız don bakışların ardında gizlenen gözyaşlarını ver.
Onlarla yalnızlıklarımı ıslatacağım.
Hayat, bana pencereme vuran ay ışığının yansımasını ver.
Düşlerime merdiven kuracağım.
Şimdi bana gökyüzünden bir yıldız ver.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Hayat, ufak bir umut ver bana.
Umutlarımdan umut doğuracak, yaşamak için bir tutam avuçlarına bırakacağım
....
zordur umutsuz olmak...
ama
istemek de olmaz
almak gerek...
...
güzeldi
selamlar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta